2de keer Le Petit Marseillais, deze keer douchegels.

Voor de tweede keer mag ik deelnemen aan een campagne van LPM. Deze keer gaan we douchegels uittesten. In ons pakket zitten 6 verschillende geurtjes om uit te proberen, en ze klinken allemaal even zuiders. Zachte amandelmelk, lavendelhoning, ijzekruid-citroen, oranjebloesem, vanille en framboos-pioenroos. Ook de meisjes zijn er helemaal klaar voor, hopelijk wordt dit een even groot succes als de bodylotion!

De tijd vliegt voorbij en voor ik het goed en wel besef staat mijn pakket op de tafel, alle flesjes worden open gedaan en gretig besnuffeld door mij en de dochters, de zoon heeft minder interesse. 'Vrouwengeurtjes' klinkt het onverbiddelijk en voor hem is de kous af. Afgaande op onze eerste indruk is de framboos meteen favoriet en als laatste de citroen, die ruikt zo sterk... .

Ons testpakket:

Dus het testen kan beginnen, framboos komt als eerste in de douche te staan en is meteen een schot in de roos. Heerlijk, fijn bloemig, de ganse badkamer geurt feestelijk en iedereen die binnen komt weet meteen hoe laat het is! Als tweede volgt de lavendelhoning ... maar die kan bij mij op minder bijval rekenen, ruikt iets te zoet naar m'n zin, al vindt de jongste dochter hem gelukkig wel lekker.

Na enkele enthousiaste reacties op de blog te hebben gelezen over de citroen overwin ik mijn weerstand en geef de douchegel een kans, per slot van rekening worden we verondersteld ze alle 6 te testen hé, dus dat doen we ook. Schoorvoetend giet ik wat douchegel op m'n washandje en begin... wat een geur, overweldigend en tot mijn verbazing zalig! Superverfrissend, opwekkend, de ideale start voor de ochtend, gehuld in een wolk van 'napoleon-bollekes'geur begin ik aan mijn dag. Wie had dat verwacht zeg! Voortaan is dit dus mijn ochtendgeurtje.

In de daaropvolgende douchebeurten komen de andere varianten aan bod, ook de vanille bezorgt me een aangename verrassing, deze komt op de derde plaats als ik een klassement moet opstellen. Intussen ben ik al vlijtig in de winkels op zoek geweest naar andere soorten, en is er in onze kast al een leuk assortiment te vinden want... hoe meer je aan die flesjes ruikt, hoe minder je kan kiezen.

En kiezen is verliezen, dus ja... er vallen elke keer wel één of meerdere douchegels in de winkelkar. Maar ze zijn niet allemaal voor mezelf hé, de kastanje-pistache is biologisch afbreekbaar en mag dus mee op scoutskamp. Zullen ze daar ook allemaal lekker ruiken, snel zelf even uitproberen voor het busje mee op reis vertrekt en leeg terugkomt!

De nieuwe aanwinsten:

Conclusie na een paar weken met serieus verhoogd waterverbruik:

Hier in huis is iedereen gek op de framboos-pioenroos, en ook de citroen en vanille kom ik regelmatig in de douche tegen. Oranjebloesem is ook OK, de minst favorieten zijn de lavendelhoning en de amandelmelk. De staaltjes, die intussen allemaal uitgedeeld zijn, waren ook een schot in de roos; grappig te horen hoe sommigen wild enthousiast zijn over die lavendel terwijl die bij ons één juist als minst lekkere geur uit de bus komt.

VIP avond van Come a casa

Tot mijn grote verbazing krijg ik op vrijdagavond telefoon van de Insiders: ik had aangevinkt in de survey dat ik graag naar de VIPavond wilde gaan, en of ik vrij was op maandag 17 juni! Natuuuuuurlijk, en dan blijkt dat het in Waarschoot te doen is, nog nooit van gehoord, even opzoeken en het is een dik uur rijden maar dat kan me niet tegenhouden, ik GA!

Dus maandagochtend neem ik de GPS mee naar 't werk, en 's avonds rij ik voor de eerste keer in m'n leven door de Liefkenshoektunnel (er blijkt weinig schokkends aan) en volg relax de aanwijzingen die de vertrouwd stem van m'n tomtommeke me geeft. Toch even een stressmoment als ik nog maar een paar kilometer moet rijden en het daar opeens héél erg druk is! File op de valreep, hoe is 't mogelijk. Maar gelukkig arriveer ik perfect op tijd op de afgesproken plek en zie al meteen een groepje volk. Ha, dat zijn dus allemaal mede-insiders, zo leuk!

We worden in een leuk zaaltje verwelkomd, ik kijk eens rond en herken insider 'nostressno'. Haar kende ik van de Club Med reis, al waren we elkaar daar nooit tegen gekomen. Nu zien we mekaar eens 'in het echt', samen met nog 18 andere insiders waarvan ik toch enkele namen herken o. a. 'meeramusement' die ook op televisie kwam met haar spotje van de Vanish campagne.

Op de uitnodiging voor een interview gaan we weliswaar een beetje schoorvoetend in, en voor we 't weten staan we met 3 bij de camera en krijgen enkele vraagjes te beantwoorden. Ben eens benieuwd wat dat voor resultaat zal opgeleverd hebben, en of het goed genoeg is om op de blog te verschijnen.

Dan is het tijd voor de presentatie, we krijgen de leuke reclamespot van de tomatenboer te zien die destijds op televisie was, ook het daaropvolgende antwoord van de courgetteboer en zo zijn we vertrokken voor een uurtje boordevol interessante weetjes die pr-dame Nathalie vlotjes presenteert.

Blijkt dat Come a casa een echt Belgisch bedrijf is, ondanks de zuiders klinkende naam. De tomaten komen inderdaad uit Italië zoals Carlo al vertelde in zijn spotje, en alleen de mooiste, roodste tomaten komen in hun lasagne terecht. De courgettes komen dan weer uit Spanje, terwijl de granen voor de pasta uit Frankrijk komen.  De eieren die in de pasta gebruikt worden zijn diervriendelijk geproduceerd, niet afkomstig van kippen die hun leven in een kooi moeten slijten maar vrij mogen rondlopen. Hiervoor werden ze in 2012 beloond met de 'good egg award' van Gaia; toch wel fijn dat zo'n 15.000 kippen een beter leven leiden. En  tot slot: het vlees is echt Belgisch, alleen mooie stukken vlees worden voor het gehakt gebruikt, 2de keus vlees is er bij Come a casa niet bij.
Dit komt uit hun eigen beenhouwerij, jaren geleden is 'Ter Beke' begonnen als kleine slager en langzaam gegroeid tot een groot bedrijf dat maar liefst 1800 mensen tewerkstelt. Niet alleen Come a Casa maar ook l'Ardennaise (salami), Daniel Coopman en Pluma (paté) zijn namen die tot hun groep behoren en misschien een belletje doen rinkelen?

Na deze weetjes die zeker van pas zullen komen tijdens het WOMmen is het moment aangebroken: we mogen aan tafel! En die staan klaar in het smaakvolle bedrijfsrestaurant, heel de keuken geurt er naar warme lasagne. Met de nodige flair legt Nathalie een mooi stukje lasagne bolognaise op ieder bord, de tafels zijn uitnodigend gedekt met slaatje, stokbrood en een lekker fles wijn, en de proeverij kan beginnen.

De reacties aan onze tafel zijn unaniem: kwaliteit en dat proef je. Het vlees is lekker, mooie brokjes, niks geen vet of harde stukjes; de witte saus heeft smaak en vormt een mooi contrast met de heerlijke tomatensaus. Een knapperig korstje van Emmentalkaas is de 'finishing touch', heerlijk. Ook de andere tafels lijken dezelfde mening te zijn toegedaan, nergens hoor ik iets negatief.

Na de bolognaise volgt er een stukje van de Lasagne Verdure. Dit is een splinternieuw product: vegetarische volkoren lasagne, met tomaten (uiteraard), courgettes, gefrituurde aubergines en ui. Hierover blijken de meningen wel verdeeld, aan onze tafel is iedereen positief maar hier en daar hoor ik stemmen opgaan 'ik mis de witte saus', 'iets te weinig kaas' en 'die gefrituurde aubergines smaken te sterk door', smaken verschillen uiteraard.

De tijd vliegt voorbij, met leuke gesprekken, al dan niet over lasagne, en voor iedereen het goed beseft is het echt wel tijd om naar huis terug te keren. Borden afruimen, tafels een beetje opruimen en gelukkig moeten we niet afwassen! Nog een uurtje in de auto, relax nagenietend van een fijne avond, intussen laat ik mijn gedachten de vrije loop en zit te bedenken hoe ik de WOM ga aanpakken!

Come a casa: geselecteerd

De kinderen zijn door het dolle heen als het verlossende mailtje in de bus valt, we zijn erbij! Binnen enkele dagen mogen we ons pakket gaan afhalen en kunnen we de lasagnes zelf beoordelen.

En wat zit er in ons pakket buiten een hele hoop lasagne: ovenschotel en -want, papieren placemats en servetjes, boodschappentas en memospel.

Er worden al plannen gesmeed voor lasagne-feestjes met medestudenten, het uitnodigen van vrienden,... maar eerst zelf proeven om zeker te zijn dat het wel lekker is hé. Nog maar 2 nachtjes slapen, het lijkt wel of we terug kleine kinderen hebben en Sinterklaas gaat komen!

Nieuwe campagne: Come A Casa.

Nog druk bezig met douchegels testen en er valt alweer een mailtje in de mailbox: 5000 kandidaten gezocht om lasagne te proeven. Dat laten we ons geen twee keer vragen en meteen schrijf ik in, je weet maar nooit, wie lust er immers geen lasagne, en er zit dan nog een vegetarische variant bij ook. Zal de oudste geweldig vinden, want die ziet liever geen lapje vlees op haar bord verschijnen.

Zelf ben ik nogal sceptisch als het aankomt op voorverpakte maaltijden, en de voorverpakte lasagnes die ik al proefde waren niet veel soeps. Smakeloze witte saus (veel!), vlees van povere kwaliteit met veel vet en harde stukjes 'knor'... sorry maar dan eet ik nog liever een boterhammetje. En zelfgemaakte lasagne is heerlijk, maar veel werk én veel opkuis achteraf en met 5 flinke eters in huis is die noeste arbeid ontzettend snel verdwenen, zelfs als je er in slaagt om enkele extra bakjes te maken om in te vriezen.

Dus, Come a casa, bewijs maar eens dat het anders kan, zou ik zo zeggen!