Dus maandagochtend neem ik de GPS mee naar 't werk, en 's avonds rij ik voor de eerste keer in m'n leven door de Liefkenshoektunnel (er blijkt weinig schokkends aan) en volg relax de aanwijzingen die de vertrouwd stem van m'n tomtommeke me geeft. Toch even een stressmoment als ik nog maar een paar kilometer moet rijden en het daar opeens héél erg druk is! File op de valreep, hoe is 't mogelijk. Maar gelukkig arriveer ik perfect op tijd op de afgesproken plek en zie al meteen een groepje volk. Ha, dat zijn dus allemaal mede-insiders, zo leuk!
We worden in een leuk zaaltje verwelkomd, ik kijk eens rond en herken insider 'nostressno'. Haar kende ik van de Club Med reis, al waren we elkaar daar nooit tegen gekomen. Nu zien we mekaar eens 'in het echt', samen met nog 18 andere insiders waarvan ik toch enkele namen herken o. a. 'meeramusement' die ook op televisie kwam met haar spotje van de Vanish campagne.
Op de uitnodiging voor een interview gaan we weliswaar een beetje schoorvoetend in, en voor we 't weten staan we met 3 bij de camera en krijgen enkele vraagjes te beantwoorden. Ben eens benieuwd wat dat voor resultaat zal opgeleverd hebben, en of het goed genoeg is om op de blog te verschijnen.
Dan is het tijd voor de presentatie, we krijgen de leuke reclamespot van de tomatenboer te zien die destijds op televisie was, ook het daaropvolgende antwoord van de courgetteboer en zo zijn we vertrokken voor een uurtje boordevol interessante weetjes die pr-dame Nathalie vlotjes presenteert.
Blijkt dat Come a casa een echt Belgisch bedrijf is, ondanks de zuiders klinkende naam. De tomaten komen inderdaad uit Italië zoals Carlo al vertelde in zijn spotje, en alleen de mooiste, roodste tomaten komen in hun lasagne terecht. De courgettes komen dan weer uit Spanje, terwijl de granen voor de pasta uit Frankrijk komen. De eieren die in de pasta gebruikt worden zijn diervriendelijk geproduceerd, niet afkomstig van kippen die hun leven in een kooi moeten slijten maar vrij mogen rondlopen. Hiervoor werden ze in 2012 beloond met de 'good egg award' van Gaia; toch wel fijn dat zo'n 15.000 kippen een beter leven leiden. En tot slot: het vlees is echt Belgisch, alleen mooie stukken vlees worden voor het gehakt gebruikt, 2de keus vlees is er bij Come a casa niet bij.
Dit komt uit hun eigen beenhouwerij, jaren geleden is 'Ter Beke' begonnen als kleine slager en langzaam gegroeid tot een groot bedrijf dat maar liefst 1800 mensen tewerkstelt. Niet alleen Come a Casa maar ook l'Ardennaise (salami), Daniel Coopman en Pluma (paté) zijn namen die tot hun groep behoren en misschien een belletje doen rinkelen?
Na deze weetjes die zeker van pas zullen komen tijdens het WOMmen is het moment aangebroken: we mogen aan tafel! En die staan klaar in het smaakvolle bedrijfsrestaurant, heel de keuken geurt er naar warme lasagne. Met de nodige flair legt Nathalie een mooi stukje lasagne bolognaise op ieder bord, de tafels zijn uitnodigend gedekt met slaatje, stokbrood en een lekker fles wijn, en de proeverij kan beginnen.
De reacties aan onze tafel zijn unaniem: kwaliteit en dat proef je. Het vlees is lekker, mooie brokjes, niks geen vet of harde stukjes; de witte saus heeft smaak en vormt een mooi contrast met de heerlijke tomatensaus. Een knapperig korstje van Emmentalkaas is de 'finishing touch', heerlijk. Ook de andere tafels lijken dezelfde mening te zijn toegedaan, nergens hoor ik iets negatief.
Na de bolognaise volgt er een stukje van de Lasagne Verdure. Dit is een splinternieuw product: vegetarische volkoren lasagne, met tomaten (uiteraard), courgettes, gefrituurde aubergines en ui. Hierover blijken de meningen wel verdeeld, aan onze tafel is iedereen positief maar hier en daar hoor ik stemmen opgaan 'ik mis de witte saus', 'iets te weinig kaas' en 'die gefrituurde aubergines smaken te sterk door', smaken verschillen uiteraard.We worden in een leuk zaaltje verwelkomd, ik kijk eens rond en herken insider 'nostressno'. Haar kende ik van de Club Med reis, al waren we elkaar daar nooit tegen gekomen. Nu zien we mekaar eens 'in het echt', samen met nog 18 andere insiders waarvan ik toch enkele namen herken o. a. 'meeramusement' die ook op televisie kwam met haar spotje van de Vanish campagne.
Op de uitnodiging voor een interview gaan we weliswaar een beetje schoorvoetend in, en voor we 't weten staan we met 3 bij de camera en krijgen enkele vraagjes te beantwoorden. Ben eens benieuwd wat dat voor resultaat zal opgeleverd hebben, en of het goed genoeg is om op de blog te verschijnen.
Blijkt dat Come a casa een echt Belgisch bedrijf is, ondanks de zuiders klinkende naam. De tomaten komen inderdaad uit Italië zoals Carlo al vertelde in zijn spotje, en alleen de mooiste, roodste tomaten komen in hun lasagne terecht. De courgettes komen dan weer uit Spanje, terwijl de granen voor de pasta uit Frankrijk komen. De eieren die in de pasta gebruikt worden zijn diervriendelijk geproduceerd, niet afkomstig van kippen die hun leven in een kooi moeten slijten maar vrij mogen rondlopen. Hiervoor werden ze in 2012 beloond met de 'good egg award' van Gaia; toch wel fijn dat zo'n 15.000 kippen een beter leven leiden. En tot slot: het vlees is echt Belgisch, alleen mooie stukken vlees worden voor het gehakt gebruikt, 2de keus vlees is er bij Come a casa niet bij.
Dit komt uit hun eigen beenhouwerij, jaren geleden is 'Ter Beke' begonnen als kleine slager en langzaam gegroeid tot een groot bedrijf dat maar liefst 1800 mensen tewerkstelt. Niet alleen Come a Casa maar ook l'Ardennaise (salami), Daniel Coopman en Pluma (paté) zijn namen die tot hun groep behoren en misschien een belletje doen rinkelen?
Na deze weetjes die zeker van pas zullen komen tijdens het WOMmen is het moment aangebroken: we mogen aan tafel! En die staan klaar in het smaakvolle bedrijfsrestaurant, heel de keuken geurt er naar warme lasagne. Met de nodige flair legt Nathalie een mooi stukje lasagne bolognaise op ieder bord, de tafels zijn uitnodigend gedekt met slaatje, stokbrood en een lekker fles wijn, en de proeverij kan beginnen.
De reacties aan onze tafel zijn unaniem: kwaliteit en dat proef je. Het vlees is lekker, mooie brokjes, niks geen vet of harde stukjes; de witte saus heeft smaak en vormt een mooi contrast met de heerlijke tomatensaus. Een knapperig korstje van Emmentalkaas is de 'finishing touch', heerlijk. Ook de andere tafels lijken dezelfde mening te zijn toegedaan, nergens hoor ik iets negatief.
De tijd vliegt voorbij, met leuke gesprekken, al dan niet over lasagne, en voor iedereen het goed beseft is het echt wel tijd om naar huis terug te keren. Borden afruimen, tafels een beetje opruimen en gelukkig moeten we niet afwassen! Nog een uurtje in de auto, relax nagenietend van een fijne avond, intussen laat ik mijn gedachten de vrije loop en zit te bedenken hoe ik de WOM ga aanpakken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten