Onze laatste dag vandaag, en 't weer weerspiegelt ons humeur: een beetje grauw en volledig dichtgetrokken, tja, ze voorspellen sneeuw hé. Zolang de sneeuw pas begint te vallen nadat we de berg af zijn, en liefst nog later! Want sneeuwkettingen leggen, dat zal wel lukken, maar om die er af te halen eens je er een stuk mee gereden hebt, da's andere koek hebben kenners me verteld! Och, we zien wel, ik neem 't fototoestel mee naar 't ontbijt voor de laatste dag.
Het uitzicht vanaf ons tafeltje.
Eens effe checken hoever ik kan inzoomen met dit toestelletje, ja, tot aan die monitors zeker...
...check this out; zelfs tot aan dat 'ei', niet slecht zeg. En dat vanaf de ontbijttafel, super!
Nog een laatste sanitaire stop voor we richting skilocker trekken; al ooit zo'n mooie decoratie in de toiletruimte gezien?
Sébastien is weer present en zodra de hele bende verzameld is... skiën! Onze 2 jongere koppels Cathérine en Stéphanie zijn er niet meer bij, die vertrekken vanmorgen al naar huis, gelukkig kwamen we hen nog tegen aan 't ontbijt en konden we ze goede reis wensen. Dan maar met 5 les volgen, of toch niet, we krijgen er een nieuwe bij en zo zijn we met 6 in ons groepje.
Vandaag is het maar triestig, niks dieptezicht of je nu je zonnebril opzet of niet. Pff, zo ski ik niet graag, en ik ben niet de enige. Geen probleem voor Sébastien: 'kom maar vlak achter mij skiën, zo zie je meteen hoe de piste loopt'. En als brave eendjes achter moeder eend glijden we de pistes af. Geen grensverleggende dingen zolang 't zicht maar zo pover is, gelukkig wordt het al snel een beetje beter en Sébastien neemt ons mee naar de boarder-cross.
Tussendoor slaag ik er nog in enkele foto's te maken en experimenteer nogmaals met filmen aan een 'téléski difficile' waar we de eerste dag allemaal een serieuze sprong maakten! Daar moet ik nog op oefenen, zie onderstaande filmpje ;) maar 't geeft een idee hé.
't Is niet super, maar ik heb al wel geleerd om de camera horizontaal te houden en niet verticaal zoals mijn eerste filmpje, da's al iets hé ;)
Na de boarder-cross bedenkt sébastien nog een leuke oefening: duo-ski. We worden per 2 samen gezet, ik sta met Cathérine en Lieve met Ann. De bedoeling is om mooi synchroon bochtjes te maken, wij mogen als eerste duo. Cathérine geeft het tempo aan 'bocht'... 'bocht'... dat gaat fantastisch! ook Sébastien is onder de indruk 'wauw, jullie hebben de lat hoog gelegd dat wordt moeilijk voor de andere om dat te overtreffen'. We glunderen, en ik vis vlug mijn fototoestel op om Leve en Ann hun duetje te filmen.
Leuke oefening en Sébastien wil nog een stapje verder; zelfde oefening, deze keer met z'n allen. Ik met Cathérine op de eerste rij, en dan zo verder per twee. Sébastien belooft om ons te filmen. We doen ons best, vergeten niet om naar 't vogeltje te lachen maar onze eerst poging zag er beter uit, jammer dat we die niét op film hebben, had ik thuis eens lekker kunnen opscheppen... .
Daarna komt Sébastien ook meedoen, maar de oefening wordt moeilijker. We staan nog steeds per 2 maar niet meer op dezelfde hoogte en nu naar elkaar toe gericht (of van elkaar weg kijkend) ipv in dezelfde richting. Bedoeling is dat we elkaar kruisen tijdens 't skiën. Iedereen begrepen? Euh, niet helemaal maar we zien wel... vertrekken, even gaat 't goed maar dan ...chaos alom, maar wel pure fun!
Bijna is 't middag, we nemen de grote lift naar boven voor onze laatste afdaling... en boven is 't controle ism de gendarmerie! Sébastien en andere monitors moeten papieren laten zien, maak dat mee zg, politie op de piste, op ski' s en met revolver dus. Ik kon 't niet laten om snel enkele foto's te nemen, en de agent scheen dat wel grappig te vinden. Zeg nu zelf, zoiets maak je niet snel mee!
Gelukkig is Sébastien netjes in orde (of toch bijna, want één papier heeft hij blijkbaar niet bij, oeps) en veel te vlug staan we aan Club Med. Afscheid nemen van Sébastien, we zullen je missen maar we proberen alles te onthouden wat we bijgeleerd hebben! Laatste middagmaal met Cathérine en Ann, zij blijven vanmiddag nog skiën, wij rijden liever naar huis. Ann vertrekt vanavond, zij rijden nog langs vrienden in de Vogezen, Cathérine blijft nog tot zaterdag want die heeft daar een appartementje gehuurd.
Toch nog even langs de shop, want intussen ben ik wel nieuwsgierig geraakt naar die '45' die je op veel dingen van Club Med ziet staan. Het verhaal erachter is dat in 1995 de groep 45 jaar bestond en ter ere daarvan werden T-shirts op de markt gebracht met het cijfer '45'; in 2000, vijf jaar later herhaalde dit zich maar dan ter ere van het 50-jarig bestaan en kregen de T-shirts het cijfer '50'. Om één of andere reden werd dit geen succes maar naar T-shirts met cijfer 45 was wel vraag. Dus werden deze opnieuw op de markt gebracht en werd de '45' zo'n beetje symbool voor de club. Dit cijfer staat tegenwoordig op een heel gamma van dingen, van T-shirts tot skihelmen. Ik heb me dan toch maar laten verleiden om zo'n leuk polo'tje mee te nemen, alvast fris voor de zomer en voor onze jongste een coole 'army'45!
Bagage in de auto laden, geen G.O om ons te helpen, jammer. Nog een laatste blik op Valmorel en... weer naar huis. Bedoeling is om zo ver mogelijk te rijden en dan ergens te overnachten, Bourg-en-Bresse ofzo. ik heb een heel lijstje adressen, we geraken er wel.
Adieu Valmorel, tot nog eens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten