nog even wat foto's opladen van onze eerste skidag voor 't slapengaan

Even onze dag beschrijven:

Goed op tijd opgestaan, we waren in 'n mum van tijd omgekleed in onze ski-outfit en op weg naar 't ontbijt. 8u komen we beneden, 2 vriendelijke dames wijzen ons naar 'les Cerfs', we wandelen we 't buffet binnen... wat een keuze! Eerst even rondgewandeld om alles te bekijken, er was dus een yoghurtbar met potjes yoghurt, en enkele schalen verse kaas; een buffet met schotels vleeswaren, kaas, een toog met cornflakes en kannen melk (ook sojamelk!), kommen met verse sinaasappel en pompelmoes, netjes in partjes zonder vlies; een ander buffet met alle soorten eierbereidingen: schoteltjes met spiegelei, warmhoudschaal met roerei, hardgekookte eieren en eitjes om zelf ter plekke te koken, en een kok stond klaar om een omelet met ingrediënten naar wens te bakken.
Voor de rest: warmhoudschotels met worstjes en gegrilde tomaat; een assortiment brood en stokbrood (wel geen pistoleetjes), en als zoetigheid een keuze uit confituur en choco, kleine koffiekoekjes, en ... oh my god: pannenkoekjes met warme chocoladesaus of Nutella. This must be heaven!
We installeren ons in de 'winter'zaal met ons bord, en al vlug duiken Cathérine en Lea ook op en komen erbij zitten. Ik eet eerst braaf brood met een eitje maar kies daarna resoluut voor de pannenkoekjes. De komende dagen zie ik het ontbijt helemaal zitten!
Veel te snel is 't tijd om onze spullen op de kamer te halen; zonnebril, helm, handschoenen, check, even insmeren met zonnecrème en we trekken richting skilocker. Daar blijkt elke kamer over een aparte skilocker te beschikken met... individuele laarsverwarming, wat een luxe! Nooit lekker warme voeten in koude klamme skibotten wringen dus, maar heerlijk warme botten wachten elke morgen op ons, zalig.

Onze skilocker

We grijpen onze skilatten en staan direct op de piste, bordje 3B gezocht en gevonden, en daar vinden we ook Cathérine, en nog véél meer mensen. Moeten die allemaal in onze groep, oh jee, dat wordt druk. Een rood geklede monitor geeft het signaal 'volgen allemaal' en braafjes glijden we naar de eerste lift. Boven verzamelen, en er blijven mensen aansluiten... allemaal voor 3B? Ann komt ook van de lift en schuift tot bij ons, nu staan er zeker 60 man en 2 monitors, pfff.

Ik vraag aan de skimonitor vlak voor mijn neus ' Oh lalaa, beaucoup de monde, n'est ce pas?' maar hij stelt me meteen gerust 'On a beaucoup de monitors aussi!'. Okay, 't zal dan wel meevallen zeker? Even afwachten en dan krijgen we de mededeling dat ieder even zijn beste stukje skiën mag demonstreren voor een verdere onderverdeling. De éne na de andere skiet een stuk naar beneden, en 't is aan mij. Ik doe mijn best en met enkele mooie bochtjes (ahum) sta ik bij de 2 monitors en ze wijzen me naar links. Lieve volgt even later, ook naar links! Daar komt Cathérine... links... even later Ann... oei, da's een twijfelgeval, de éne monitor wijst links, de andere rechts, maar wij doen meteen teken 'die hoort bij ons' en Ann mag ook bij ons komen. Nu is de groep al in 2 gesplitst en er arriveren nog een aantal monitors.

Voor onze neus staat een jonge, lange monitor met naamplaatje Sébastien, die kijkt even rond en informeert wie bij elkaar wil blijven: wij met 4 dus; naast ons nog 2 koppels die met 4 samen willen blijven, en dan nog een 3de koppel. Goed, we zijn met 10, mooi aantal en Sébastien neemt ons mee de piste naar beneden. Vraagt even wat we eigenlijk verwachten van de komende lessen: beetje op techniek werken, vooral niet teveel treuzelen maar vlot door skiën, en liefst niet teveel buiten de piste. We maken kennis met elkaar: het groepje van 4 dat samen wilde blijven blijken ook 2 Insiders te zijn, nog een Cathérine met Antoine, en Stéphanie met Patrick. Het andere koppel zijn fransen en die houden zich wat afzijdig.

Na enkele afdalingen is er toch duidelijk niveauverschil maar Sébastien lost dat vlotjes op, ieder krijgt tips op zijn niveau en vermits we toch allemaal ongeveer even snel de piste afkomen, wordt dat geen probleem. Alleen de man van 't franse koppel kan véél beter skiën dan zijn vrouw en is ontevreden; hij is wat aan 't mopperen over tempo en niveau lijk 't wel. Tja, waarom kiest die dan geen hoger niveau hé, of als hij samen met z'n vrouw wil skiën op een lager niveau, no problem maar klaag dan niet.

Sébastien geeft ons les

Even luisteren hoe we het gedaan hebben tijdens de afdaling

Zó moet je dat doen!

Progressief buigen, Lieve! Ja, goed gedaan!

Tussendoor slaag ik erin om wat fotootjes te nemen, maar 't is een heel gedoe: handschoenen uit, toestel uit binnenzak vissen, hoesje open, toestel eruit, kiekjes nemen en dan weer alles weg steken en die handschoenen weer aantrekken, en liefst zonder de les teveel op te houden hé! Enfin, voor we het beseffen komen we al terug bij Club Med en is het tijd voor de lunch (of het déjeuner). We zien Sébastien terug om 13.45u, tijd genoeg om eens te kijken wat er te eten valt. Snel naar de skilocker, botten uit en sloffen aan want met die skibotten mag je niet binnen hé!

De mooie décoraties in de gang van skilocker naar eetzaal.

We duiken weer Les Cerfs binnen en checken wat er nu allemaal staat van lekkers. Teveel om op te noemen, echt... moeilijke keuze dus. De klassiekers hé: pizza, pasta, frietjes en hamburgers (ter plekke gebakken en tussen 't broodje gelegd met rauwkost naar keuze) maar ook een heel buffet met mooie aperitief glaasjes, glazen kommetjes met klein slaatje, gepocheerd ei en spekjes. Ik vraag aan de vriendelijke chef 'kan ik ook zo'n kommetje krijgen zonder spekjes?' Uiteraard kan dit, en met de glimlach vult ze een kommetje met sla, eitje, croutons... . Aan de andere kant van dat buffet is een assortiment rauwkost; tegen de muur staat de chef met raclette, aardappels in de schil en charcuterie; er is verse soep en stoom mandjes dim sum... en dan nog een assortiment kaas en zoetigheden in de dessert hoek.

's Middags DimSum van 't buffet

3 leuke dames aan 't genieten en de nodige krachten aan 't opdoen voor de rest van de dag (Sébastien, here we come)

Even nagenieten van alle lekkers met 'n koffie, we installeren ons even op 't terras tot 't tijd is om onze skibotten weer aan te trekken. Sébastien en de 2 andere koppels zijn al op post; het franse koppel heeft afgehaakt.

Zwarte piste, en techniek oefenen... niet zo simpel 

Sébastien geeft de nodige tips en uitleg, we leren hier serieus bij!!!

Om 16u is de sklies gedaan, en we keren terug naar 't hotel. Daar staat er al een 4uurtje te wachten, hmm, niet mis, donuts, cake, koekjes, biscuit, en warme pannenkoekjes met Nutella. Goh, wat een après-ski. We installeren ons aan de bar en ik kan 't niet laten om een stukje biscuit te nemen, lekker zeg! En, welke cocktail kies ik vandaag... die van de dag is iets met munt, staat te pronken in grote bokalen op de toog... ik probeer 'm maar ... 't is niet mijn stijl, jammer. Wat staat er nog op de lijst... ik kies 'n Caipi Peisey, eigen créatie van Club Med volgens de tekst op de kaart. Rode Martini, aardbeisiroop,... en wauw, dat smaakt geweldig, ik heb mijn favoriet voor de vakantie gevonden!

Na een uurtje après-ski besluiten we ons om te gaan kleden en 't zwembad eens op te zoeken. We nemen enkele gele handdoeken uit onze kamer mee en wandelen door de gang. Opeens zie ik dat mijn handdoek een ruitjespatroon heeft... en de twijfel besluipt me... zeg, dit is toch geen badmatje hé, 't is toch wel 'n handdoek... want die andere handdoeken zijn wit en hebben geen ruitjes patroon... of wel? Lieve kijkt me an en begint ook te twijfelen... och, we zien wel aan 't zwembad hé. Dus we komen daar aan, en er staan enkele glimlachende medewerkers, jong volk.

We zien daar gele handdoeken liggen en witte... moesten we onze eigen handdoeken dan niet meebrengen misschien... we schieten in de lach en staan daar als 2 pubers te giechelen; vraag maar eens in 't frans aan iemand 'is dit een badmat of een handdoek'... . Enfin, 't waren gelukkig handdoeken en onder 't nodige gegiechel kleden we ons om.

't Zwembad bleek niet al te groot te zijn, en naar de frisse kant maar daar trokken het tiental kleuters dat erin rond plonsde met zwemmouwtjes zich niks van aan. Om daar mee in te kruipen sprak ons niet aan, dus wij gingen richting Hammam. Die was fantastisch, lekker groot en vooral héél warm.Ook al ging de deur vaak open, hij bleef lekker op temperatuur. Na een kwartiertje had ik genoeg gezweet, douche nemen en dan even rusten op een ligbed.

Iets na 19u waren we omgekleed en stonden we net als gisteren bij 't aperitief, tegen 19.30u zochten we 't buffet op (liever geen Laiterie-restaurant meer want anders zou ik veel te veel eten, ik kies liever enkele kleine hapjes 's avonds). Dit keer hadden we een plaats gevonden in de 'lente' zaal, een gezellig ronde tafel waar even later ook Cathérine en Lea bij aanschoven. Net zoals 's middags was er allerlei lekkers in buffetvorm, maar een ander assortiment. Ik heb me beperkt tot wat koude hapjes, en een dessertbordje maar voor de liefhebbers: er was lamsvlees en steak, gebakken vis, weer frietjes en een andere pastaschotel dan 's middags... enfin, teveel om op te noemen, en als iemand daar zijn goesting niet tussen vindt is dat wel een héél kieskeurig persoon!

Voila, vannacht goed uitrusten om er morgen weer in te vliegen, tot slot nog een filmpje van een 'leuk' oefeningetje (hum hum)